गजल
अमृत सुबेदी गुराँस, ( तनहुँ)
लक्का जवान विदेशियो भने नरमाइलो लाग्छ
यो उर्भर भूमि बाँझियो भने नरमाइलो लाग्छ
एक गांस भोजनले मन हाँसिरहेको वेला फेरी
देशको अवस्था सोचियो भने नरमाइलो लाग्छ
न्यायको पक्षमा हिड्नेको गोडा, बोल्नेको जिब्रो
र लेख्नेको हात काटियो भने नरमाइलो लाग्छ
मार्न त म तिमीलाई छिन्मै मार्न सक्छ् तर,
कसैको सिउँदो पुछियो भने नरमाइलो लाग्छ
पत्थरलाई भगवान सम्झेर पुज्नेहरुलाई पनि
मान्छे नै पत्थर भैदियो भने नरमाइलो लाग्छ
मात्र दुइ पेटका लागी दुःख गरेको किसानलाई
पाकेको वाली विग्रीयो भने नरमाइलो लाग्छ
