अन्तराल
शुषमा मानन्धर, (कुमारीपाटी, ललितपुर)
हिजो भर्खर
भेटे झै लागेथ्यो तिमीलाई
साँझ सडक बत्तिनिर
परिचित हात उभ्याई
तिमीले बोलाएका थियौ
मेरो नाम ।
पानीका छिटाहरुबाट
जोगिँदै जोगाउँदै
हातको पत्रिका
ओढाएका थियौ
तिमीले ममाथि ।
एउटा एउटा
शब्दहरु तौली
तिमीले मेरो झोलीमा
राखेका थियौ एउटा प्रस्ताव
र माग्यौ एउटा उत्तर
मसँग ।
पानी वर्षियो
पत्रिका च्यातियो
हठात् हामीले फर्कनु पर्यो
निरुत्तर ।
आज फेरि देखें
तिमीलाई त्यिहं
तिमीसंग पत्रिका थिएन
बरु आँखामा चस्मा
प्रौढताको
"ममी ममी" साना हातहरु
बोलाउँदै थिए मलाई
तिमीसंग भेटेको
पनि
लामै भैसकेछ
अन्तराल
विकराल ॥
सम्याइन नसकिने ..
Comments
nirmal shrestha
the time passes away no body cares .. its every day lots of people passes away but memory of certain people remains every day
Yadav Tripathee
Palpasa Di, although he is no more with us, his creation will remain alive forever among us. Along with your words we also express heartfelt condolence.