हालसालैका लेखहरु : उड्ने रहर छ,(उमा शर्मा ) तब पो दशैं आउँथ्यो,(गोतामे साँहिलो) नाप्नै सकिएन ,(रजनी श्रेष्ठ) धेरै सिकायो यो कोरोनाले,(उमा शर्मा) गिद्धहरु रमाउँदैछन्,(बासु श्रेष्ठ) आव्हान,(रजनी श्रेष्ठ) ग्रीन कार्ड,(सुदीपभद्र खनाल) लश्कर,(गोविन्द गिरी प्रेरणा) अभिनन्दन !!!!,(ऋषिराम अर्याल) गड्यौला उर्फ सत्यराज ,(कृष्ण बजगाईं )

स्थिति

हरि घिमिरे, (भर्जिनिया)


म युद्धबाट भर्खर हिडेको
ढुङ्गा बोकेर
पानीका मुहान सुकि सके
रगतका मुहान फुटिसके
मसँग
फगत ढुङ्गाहरु बाँकी छन्
मेरो सुरक्षार्थ
ढुङ्गा मात्र !                                                                                                                                                                                                                                         म डडेलो लागेको पाखाबाट
भर्खर झरेको
पानी नपाएर सबै तड्पिएका छन्
ओखति नपाएर सबै पिल्सिएका छन्
मैले मेरा बच्चालाई पानी दिन सकिन
उनीहरुका यद्धका घाउहरुमा
तितेपाती दल्न सकिन
अजस्र रक्तप्रवाहको बीचमा
उनीहरुको आँसु पुछ्न सकिन।
धिक्कार छ-रक्तपिपासुहरु!!
तर त्यो भन्दा ठूलो धिक्कार छ
मभित्रको नामर्दीपनलाई
जसले 'त्यो' युद्धलाई रोक्न सकेन। 
त्यसैले म भन्छु-
उनीहरुको दुष्टता भन्दा पनि
मेरो सक्रियताले कुनै भूमिका खेल्न सकेन।
हे भगवान्!
दुष्टहरुको दुष्टता के खतरा हुन्छ र?
सज्जनहरुको सक्रीयहिनता जस्तो खतरा अर्को केही छैन।

Comments

सम्पर्क माध्यम

khasskhass@gmail.com
Share |